kolonia

LULÓWKA-WĘGIERSZCZYZNA

gromada Kupowalce, gmina Brany, powiat Horochów, woj. wołyńskie
parafia Nowe Gniezno (od 1936 r.)
oraz folwark LULÓWKA w gromadzie Haliczny


Opracowywane w okolicy:
Kupowalce, Jeziorki, Półhany, Stawiska, Bużany,

A B C D E-F G H I J K L-Ł M N O P R S-Ś T U W Z-Ż


Projekt WYKAZU GOSPODARSTW, stan w około 1939 r. Na ziemi pofolwarcznej "Folwark Lulówka"(na mapach: "Folwark LILÓWKA", parcelacja majątku hr. Ledóchowskiej), mieszkały rodziny z pp. 14, 19, 20, 21, 24-37, 40-46.

1.

SAWICKIAdolf 1904-16.07.1943 - s. Michała i Marii z d. Jaworska, żona Maria z d. Małecka, dzieci: Jolanta 1929, Alina 1931, Stanisław 1932-1932 (żył 4. miesiące), Antoni 1933-16.07.1943, Roman 1935-1936 (żył 11. miesięcy), Urszula, Krystyna. Ukrywała się u Sawickich Socha Feliksa +16.07.1943 z dziećmi: Janiną i Kazimierą (przeżyły).

MALECKIStefan +16.07.1943, żona Anna +16.07.1943, córka Maria (Sawicka, powyżej).

WĘGIERSKAFelicja +1943 z d. Jaworska - siostra Marii.

2.

MARKOWSKIJan 1907-1943 - s. Ludwika i Anny z d. Malinowska, żona Antonina +1943, dzieci: Stanisław +1943, Aleksandra. Lokatorzy: babcia Markowska Anna +1943, parobek Eugeniusz Kurnicki +1943. Siostra Jana - Ewelina mieszkała w Kupowalcach (Sawicka).

3.

ŁAZOWSKIAleksander 1895-1943 - s. Jana (s.Leona i Faustyny z d. Kolczycka) i Marii z d. Chomicka, żona (śl.1915) Romualda 1896-1943 z d. Sobczyńska, dzieci: Edward (w Nowym Gnieźnie), Leokandia 1918-1918, Leokadia Antonina 1922-1943, Henryk Kazimierz 1924. Lokatorzy: babcia Marcelina Bogacka +1943. Posiadali 2 gospodarstwa: na Nowym Gnieźnie i na Lulówce. 16 lipca 1943r. rodzinę razem z żoną i córką Edwarda zamordowano-spalono, uratował się tylko Henryk. Aleksander miał brata Ludwika 1891. V.n.: Łozowski.

4.

SKAWIŃSKIJózef +1943, żona Maria +1943, dzieci: Jadwiga +1943 (m.Władysław Szabrowicz, syn Rajmund).

5.

ROZALEWICZJan +1943, I żona Franciszka 1903 z d. Gilewicz z Szerokiej, dzieci: Stanisława 1921-1943, Tadeusz 1924; II żona Bronisława +1943, dzieci: Janina +1943, Franciszka +1943, Kazimierz +1943, Zdzisław +1943, Antoni +1943. 16 lipca 1943r. schowali się we wcześniej przygotowanym schronie, gdzie bandyci wrzucili granat, uratował się tylko syn Tadeusz.

6.

WĘGIERSKIIN. +1943, żona Aniela +1943, wdowa po 1-szym mężu, dzieci: Józef +1943, Tadeusz +1943, Ignacy +1943.

7.

LISOWSKIJan 1912 - s. Franciszka i Eleonory z d. Trembaczewska, żona (śl.1936) Maria 1919-1943 z d. Kolman - c. Stanisława i Eweliny z d. Zarzycka, dzieci: Franciszek, Eugeniusz +1943. Lokatorzy: babcia Eleonora Lisowska +1943. 16.07.1943r. bandyci zastrzelili: Marię, która była w ciąży, syna Eugeniusza, babcię Eleonorę, uciekł Jan z synem Franciszkiem.

8.

SKAWIŃSKIAdam - s. Leona i Doroty z d. Abramska, żona (śl.1909) Maria z d. Drewnowska - c. Mikołaja i Tekli z d. Zajączkowska, dzieci: Romualda 1910, Mieczysław, Irena 1921, Wacława 1923. W czasie napadu 16.07.1943r. wszyscy uciekli.

9.

SKAWIŃSKITomasz +1939 (zm. jesienią) - s. Leona i Doroty z d. Abramska, żona (śl.1897) Katarzyna +1943 z d. Drewnowska - c. Mikołaja i Tekli z d. Zajączkowska, dzieci: Aleksander (poniżej), Jadwiga (Tolwaj, poz.18), Klementyna +1943, córka IN (zm., pozostawiła córkę Halinę +1943).

SKAWIŃSKIAleksander, żona Maria 1920-1943 z d. Młotkowska z Holatyna, córka: Sabina +1943. W czasie napadu na wioskę 16.07.1943r., Marię i córkę przechowali Ukraińcy, a w grudniu 1943 zamordowali.

10.

WĘGIERSKIMarian, żona (śl.25.06.1939) Józefa z d. Waś - c. Jana i Małgorzaty z Radostawu, dzieci: Genowefa. W czasie napadu na wioskę 16.07.1943r. wszyscy uciekli.

11.

WOJCIECHOWSKIIN., żona Paulina +1943 (wdowa), dzieci: Czesław.

12.

WOJCIECHOWSKIJózef +1943, żona Natalia, dzieci: Augustyn, Wacław, Józefa, Stanisław. Razem z nimi mieszkali rodzice: Marcelina +1943 i Feliks +1943 Wojciechowscy.

13.

SAWICKIMichał 1893 - s. Walerego i Franciszki z d. Sobczyńska, I żona Władysława z d. Bednarska, dzieci: Maria (Gąsiorowska, w Zaszkiewiczach Nowych), Zygmunt 1921, II żona Anna +1943 z d. Skawińska, dzieci: Czesław 1923, Zeon 1924, Alfred +1943, Monika, Alfonsa.

14.

DREWNOWSKIEdward 1914 - s. Antoniego i Stefanii, żona Rozalia, dzieci: Maria. W czasie napadu na wioskę 16.07.1943r. wszyscy uciekli.

15.

DREWNOWSKIAntoni 1885 - s. Mikołaja (s.Jana i Marianny z d. Sawicka) i Tekli z d. Zajączkowska, żona (śl.1907) Stefania 1888 z d. Strutyńska - c. Stanisława i Marceliny z d. Łazowska, dzieci: Władysław 1908, Stanisława 1910 (Kruszyna, w Jeziorkach), Maria 1912-1943 (m.Piotr Chrzanowski z Peratyna), Edward (powyżej), Jan (poniżej), Zygmunt 1918 (w 1940 r. wywieziony na przez sowietów, z armią Andersa przebył cały szlak, po wojnie osiedlił się w Anglii), Józefa 1921, Tadeusz 1923, Wacław 1925-1943 (zginął w czasie walk z Ukraińcami, pochowany w Horochowie). Przed 1943 r. swoje rodziny założyli: Władysław, Stanisława, Edward, Jan. Maria przed śmiercią wydostała się ze wspólnej mogiły i podała kto został z nią zamordowany, zmarła w drodze do Radziechowa, pochował ją ojciec. Pozostali uciekli. Rodzeństwo Antoniego to: Joanna 1872, Katarzyna 1875, Antonina 1879, Zofia 1882, Marianna 1888, Stanisław 1891, Franciszka 1893. Rodzeństwo Stefanii to: Mateusz/Matron 1882, Wiktor 1884 i (bliźniaki) Magdalena 1884, Helena 1886.
DREWNOWSKIJan 1916, żona (śl.08.1941) Władysława z d. Biskup (mieszkała na Lulówce od 08.1939 r.) W czasie napadu 16.07.1943 r. uciekli.

16.

MAZURKIEWICZ Józef - s. Jana i Marii z d. Pawłowska, wdowiec, żona (śl.1910) Zofia z d. Drewnowska, wdowa, dzieci: bliźniaczki Maria i Stanisława 1913, Antonina 1920 (wdowa - m.Zwierzański, syn Stanisław). V. n: Mazurek.
17.ZWIERZAŃSKIAntoni, żona Franciszka, dzieci: Hanna +1943 (rozdarli jej usta). W czasie napadu rodzice uciekli.
18.TOLWAJWładysław +1943, żona Jadwiga z d. Skawińska - c. Tomasza i Katarzyny z d. Drewnowska (w poz.9), dzieci: Henryk 1926, Tadeusz, Bronisława +1943, Maria +1943, Genowefa +1943, Stanisława +1943, Jan +1943, Józef +1943, Władysław +1943. W czasie napadu uciekli i przeżyli tylko matka Jadwiga oraz Henryk i Tadeusz.
19.MAKSYMOWICZJan 1877-1943 - s. Hipolita i Anny z d. Skawińska, żona (śl.1904) Antonina +1943 z d. Drewnowska - c. Mikołaja i Tekli z d. Zajączkowska, dzieci: Franciszek, Anna (Bojanowska, w Janówce), Bolesław 1910, Józef 1912, Stanisława +1943, Kazimierz 1921. Przed 1943 r. swoje rodziny założyli: Anna, Franciszek i Bolesław. Antonina zginęła kilkanaście dni później, podobnie jak Franciszek z rodziną (w poz. 20)
20.MAKSYMOWICZFranciszek 1905-1943, żona Felicja +1943, dzieci: Krystyna +1943.
21.MAKSYMOWICZBolesław 1910, żona (śl.1929) Stanisława +1943 z d. Sobczuk z Pułhan, dzieci: Krzysztofa Krystyna 1940-1943, Czesława 1942. (znaczna korekta, było::...żona Zofia z d. Zarzycka)
22.MACIÓRKOWSKIBronisław, żona Franciszka z d. Lisowska, dzieci: Mikołaj, Ewelina. Bronisław był gajowym u hr. Marii Ledóchowskiej. Wywiezieni na Sybir w 1940r.
23.KUCEWICZMikołaj 1893 - s. Wincentego, ekonom, żona Antonina 1890 - c. Jana, dzieci: Edmund, Teresa 1929. Zabrani na Sybir, prócz Edmunda, który w tym czasie przebywał u rodziny w Bużanach.
24.KASIROCKIStanisław +1943, żona Tatiana (Ukrainka), dzieci: Hanna +1943 (po m.Zielińska), Lidia, Kola, Maria, Mieczysław.
25.JAWORSKIIN., żona IN., dzieci: Marian +1943.
26.BUCZEKMarek, żona Anna (a może Maria z d. Wichner?) +1943, dzieci: Antoni +1943, Bolesława +1943, Mieczysław +1943, IN. +1943, Tadeusz 1932-1943. Mieszkali w czworakach w majątku hr. Ledóchowskiej. W czasie napadu ojciec zdołał uciec. V.n.: Buczyk.
27.GORCZYCAIN., żona IN. +1943, dzieci: Genowefa (mąż, dziecko), Marian +1943, Mieczysława +1943, Zofia +1943.
28.ŁOGASZKazimierz, żona Feliksa, dzieci Zygmunt, Genowefa, Aleksander. W czasie napadu w 1943r. wszyscy uciekli.
29.GRZEGORCZYKStanisław, żona Maria, dzieci: Józefa, Zofia, Helena, Stefania, Janek. Razem z nimi mieszkali stryj Franciszek oraz babcia Maria.
30.GADAWAIN., żona Aniela (wdowa) z d. Zwierzyńska, dzieci: Józef, Kazimierz.
31.SZCZOCIARZIN. +1943, żona IN., dzieci: Kazimiera, Eugeniusz, Leokadia, Maria.
32.MADURAAdam, żona Stanisława z d. Mazurkiewicz, dzieci: Regina, Alina, Roman. W czasie napadu w 1943r. wszyscy uciekli.
33.SKAWIŃSKIBronisław - s. Tomasza i Katarzyny z d. Drewnowska, żona Maria z d. Niszczy z Żabecznika, dzieci: Jarosław-Wincenty 1936, Aldona 1939. W czasie napadu wszyscy uciekli
34.CHAIŃSKAIN., wdowa.
35.GUGAŁAJan, żona Katarzyna z d. Chrzęstek, dzieci: Stanisław 1919, Janina 1925, Matylda 1927. W czasie napadu na wioskę 16.07.1943r. wszyscy uciekli.
36.WĘGIERSKIBronisław, żona Anna z d. Grzegorczyk. Bezdzietni. Nieznane losy.
37.JAROSZSzczepan (może Stefan - s.Karola?) , żona IN., dzieci: Józefa, Zdzisław. W czasie napadu wszyscy uciekli.
38.MADURAJózef - s. Jakuba (s. Wawrzyńca i Jadwigi) i Marii z d. Prejsner (to druga żona Jakuba), żona (śl.1905) Aniela z d. Rymar, dzieci: Leokadia 1909, Barbara 1911 i Zygmunt 1913. Przyrodni brat Jakuba - Jan, mieszkał w Batorówce, drugi - Michał w Zboryszowie Starym, przyrodnia siostra to Józefa (Keller, w Wołkowyjach)
39.KELLERJózef - s. Włodzimierza i Anny z d. Hołubow, żona (śl.1922) Józefa z d. Madura - c. Wawrzyńca i Marii z d. Rachwał, dzieci: Antoni, Rozalia i Mikołaj(?). Nie jest pewne czy mieszkali tu, czy w okolicy, zaginęli podczas napadów ukraińskich.
40.

BIAŁOZOR

Stefan 1910 - s. Piotr i Melanii z d. Moczulska, fornal, żona (śl.1933) Maria 1914 z d. Stiolna - c. Wasyla i Marty z d. Mielniczuk, dzieci: Aleksander 1933.

41.

BUCZEK

Wawrzyniec - s. Marka i Marii z d. Wichner, żona (śl.1913) Helena z d. Stopek, dzieci: Władysław 1924, Tadeusz 1932.

42.

JANDA

Stanisław 1907 - s. Jana i Rozalii z d. Stępień, strycharz, żona (śl.1933) Natalia 1914 d. Barankiewicz - c. Jana i Darii z d. Dreluk , dzieci: Rozalia 1932, Józef 1935, Wacław 1935-1935.

43.

JÓZEFKO

Kazimierz, magazynier, żona Aniela z d. Panasiewicz, dzieci: Genowefa 1931, Kazimierz 1933, Roman 1935, Mieczysław Jan 1939

44.

ŁAWNICZEK

Józef, fornal, żona Maria z d. Szewczuk, dzieci: Waleria 1934.

45.

OSTROWSKI

Franciszek 1912 - s. Stanisława i Anieli z d. Mazur, fornal, żona (śl.1932) Helena 1908 z d. Józefko - c. Franciszka i Jadwigi z d. Dolas, dzieci: Edward 1933.

46.

STEFAŃSKI

Grzegorz 1913 - s. Walentego i Anny z d. Liszczuk, żona (śl.1938) Leonarda 1918 z d. Barankiewicz - c. Jana i Doroty z d. Żryluk.

Brak więcej informacji. Proszę Państwa o pomoc w uzupełnianiu wykazu. Objaśnienie: rok w barwie niebieskiej - śmierć z rąk bandytów ukraińskich (w czasie napadu na wioskę 16.07.1943r. przez tzw. "upa").

Osoby zainteresowane miejscowością / udostępniające informacje:

FORMULARZ zgłoszenia rodziny i uzupełnienia danych

L.p.

Informacje

1.

Jarosław Chruścicki[styczeń 2007] poz. 1-2, [luty 2007] poz. 3-32. [styczeń 2013] poz. 40-46, uzup. poz. 7. ZDJĘCIA przedwojennecarcarewicz(a)wp.pl

2.

Zbigniew Drewnowski- s Jana. [maj 2007] poprawki i uzup. poz. 15, 18, 19, 21, [czerwiec 2007] pp. 33-37 (rodz. Biskupów pozostała w wykazie kol. Kopytów), uzup. poz. 8, 9, 26. [luty 2015] uzup. poz. 5, 13.zbigniew.drewnowski(a)gmail.com

3.

Krystyna Kołtońska- dawniej Czesława Maksymowicz. [czerwiec 2007] uzup. poz. 21.koltonska(a)neostrada.pl

4.

Lucyna Więcek- c. Matyldy. [marzec 2009] korekta imienia i uzup. w poz. 35.lucynamariawiecek(a)neostrada.pl

5.

Michał Sikora[grudzień 2011] dotyczy poz. 8. To są przedstawiciele mojej rodziny. Zależy mi na wszelkich dostępnych informacjach nt. tej miejscowości.michal12305sikora(a)wp.pl

6.

Piotr Madura[styczeń 2013] uzup. poz. 38.piotras1957(a)tlen.pl

7.

Alina Lis[marzec 2018] dot.: Rodzina Markowski. Mam informację o mojej mamie i jej rodzicach.kobietablond666(a)gmail.com

Według relacji (na stronie www - zobacz) Henryka Tolwaja jako świadka tragedii, program Polaków mieszkańców tej wsi, działy się dantejskie sceny totalnej zagłady. Już po wkroczeniu Sowietów 17 września, rozpoczęły się aresztowania osadników, nauczycieli, duchownych, kułaków jako wrogów ludzi, powiązani powrozami, wozami deportowani na wschód.
- Po wkroczeniu Niemców w 1941r. pod ich nadzorem była dalsza akcja niszczenia ludności polskiej przez ukraińskich nacjonalistów - wspomina Henryk Tolwaj. - Obiecano im wolną Ukrainę. Po ucieczce Niemców w 1943r. znów tym razem bandy UPA rozprawiają się z pozostałą resztą ludności polskiej- rozstrzelano, rąbano siekierami, zabitych zakopywano na miejscu w dołach.
Jako 17-letni chłopak był świadkiem zabijania bestialsko swojej rodziny: zamordowali cztery siostry: od 5 lat do 19, 2 braci-2 i 9 lat. Matka uszła z pogromu, ukrywała się w zaroślach, lasach z synami Tadeuszem 13 lat i Henrykiem 17 lat. Przy pomocy PCK reszta rodziny znalazła się pod Krakowem, na przymusowych robotach. Po wojnie jako żołnierz W.P. i syn osadnika wojskowego gospodaruje na poniemieckim gospodarstwie w Bielewie jako kombatant."

---

Po napadzie Ukraińców 16 lipca 1943 r., podczas którego zginęło ponad 80 osób, Ukrainiec Hryćko Babij przez 2 tygodnie ukrywał w zbożu rodzinę Łagoszów.
Z rodziny Markowskich uratowała się ciężko ranna 7-letnia Aleksandra, którą przygarnęła ukraińska rodzina Wojtowiczów. „Po obmyciu i zajodynowaniu ran położyli mnie w komórce. Przeważnie pielęgnował mnie mężczyzna. Zmieniał opatrunki, karmił, uczył po ukraińsku pacierza i żegnania się. Ponieważ byłam osłuchana z językiem ukraińskim (Ukraińcy przychodzili do ojca), szybko zapominałam polskiej mowy, a mówiłam po ukraińsku. Na moich opiekunów: »mamo« i »tato«. [...] Kiedy wyzdrowiałam i zaczęłam wychodzić, moi opiekunowie mówili znajomym, że jestem ich siostrzenicą. Po pewnym czasie »tato« przyprowadził znalezioną w lesie 17–18-letnią dziewczynkę, która nie mogła chodzić. [...] Zanosząc jej jedzenie lub picie zwracałam się do niej po ukraińsku, lecz ona bardzo się denerwowała i krzyczała. Miała na imię Wacka. Znała moich rodziców [...] Ukraińska "mama" zabierała mnie przeważnie do cerkwi. [...] Z ich córką Nastunią pasłam krowy”. Pod presją ziomków (Wojtowiczom zaczęto grozić) Wojtowiczowa odwiozła dziewczynkę do zaprzyjaźnionej z Markowskimi polskiej rodziny Strutyńskich w sąsiednich Bużanach. „Sama, płacząc, szybko wsiadła na wóz i zacięła konie batem. [...] Zaczęłam strasznie płakać i krzyczeć: "Mamo ne kydaj mene". Kobiety nie mogły mnie w żaden sposób uspokoić”. Po powrocie okazało się, że mąż Wojtowiczowej został zabity. W 1977 r. Aleksandra odnalazła Wojtowiczową i spotkała się z nią w Lulówce. 14-letnia Jolanta Sawicka, zraniona podczas ucieczki, przez kilka dni leżała nieprzytomna w zbożu, po czym zdołała dotrzeć do znajomej ukraińskiej rodziny Jurija Pawluka, podobnie jak jej dwie młodsze siostry, Alina i Krystyna – po dwóch dniach ukrywania się w polu. „W tym momencie – wspomina Jolanta Dudkowska z d. Sawicka – wyszła żona Pawluka i zaczęła lamentować i prosić, aby nie zostawać u nich. Mówiła, że oni również zginą, jeśli będą pomagać Polakom. Dała mi kawałek chleba i kwaśne mleko, opatrzyła rany [...] Chowaliśmy się w zbożu, spaliśmy w krzakach malin. Wiedzieliśmy, że gdyby nas tu znaleziono, wtedy wszyscy zginęliby łącznie z Pawlukiem”. Pawlukowie udzielili pomocy 21 Polakom. Dzięki nim grupa ta ukrywała w Lulówce przez 3 tygodnie. Wiadomość o Polakach przechowujących się u Pawluków dotarła, za pośrednictwem Ukraińców, do rodziny Sawickich w Horochowie, którzy zorganizowali przetransportowanie ocalałych do miasta. Jesienią 1943 r. została wymordowana wielodzietna rodzina Józefa Skawińskiego. Przeżyła tylko ranna córka Wacława, lat 12, którą ocaliła Ukrainka i odwiozła – ukrywając
pod słomą – do Horochowa. (test przysłał Przemysław Portuś, mail: port14(a)interia.pl, źródło: W. Siemaszko, E. Siemaszko, Ludobójstwo..., t. 1, s. 131–132; AW, II/2506, Relacja Jolanty Dudkowskiej z d. Sawickiej, k. 5–6; AW, II/2789, Relacja Aleksandry Głowińskiej z d. Markowskiej, k. 3–6.)

Data powstania strony: styczeń 2007 r., ostatnia edycja: marzec 2018 r.

ros. (Memorial): Лилевка